首页
作者
太原妓
萧抡谓
陈亚
庄棫
汪懋麟
华岳
朝代
先秦
两汉
魏晋
南北朝
隋代
唐代
形式
诗
词
曲
文言文
类型
初中文言
山水
楚辞
菊花
高中文言
夏天
作者列表
您正在进行搜索
立即搜索
独坐
李贽 〔明代〕
有客开青眼,无人问落花。暖风熏细草,凉月照晴沙。客久翻疑梦,朋来不忆家。琴书犹未整,独坐送残霞。
邴原泣学
李贽 〔明代〕
邴原少孤,数岁时,过书舍而泣。师曰:“童子何泣?”原曰:“孤者易伤,贫者易感。夫书者,凡得学者,有亲也。一则愿其不孤,二则羡其得学,中心伤感,故泣耳。”师恻然曰:“欲书可耳!”原曰:“无钱资。”师曰:“童子苟有志,吾徒相教,不求资也。”于是遂就书。一冬之间,诵《孝经》《论语》。
类型
初中文言
山水
楚辞
菊花
高中文言
夏天
节日
儿童
乐府
秋天
中秋
怀古
读书
唐诗三百
写水
写马
端午
哲理
思念
送别
写雪
初中古诗
荷花
咏物
诗经
战争
写景
爱情
黄河
月亮
寒食
老师
民谣
古诗十九
元宵
宋词三百
写人
田园
写风
春节
母亲
写山
友情
高中古诗
古文观止
七夕
小学文言
闺怨
励志
爱国
写雨
重阳
柳树
豪放
古诗三百
地名
离别
忧民
边塞
清明
惜时
春天
梅花
抒情
小学古诗
思乡
写花
写鸟
冬天
宋词精选
长江
婉约
悼亡
作者
太原妓
萧抡谓
陈亚
庄棫
汪懋麟
华岳
包融
谭宣子
太学诸生
张鎡
钱晔
周寿昌
王之涣
葛胜仲
况周颐
阿鲁威
崔允
程颢
崔季卿
舒頔
陆容
卢炳
韦璜
张孜
王羲之
礼记
苏味道
李觏
任希古
李颀
更多
朝代
先秦
两汉
魏晋
南北朝
隋代
唐代
五代
宋代
金朝
元代
明代
清代
形式
诗
词
曲
文言文