首页
作者
冯道
胡世将
韦安石
钱继章
王暕
朱孟德
朝代
先秦
两汉
魏晋
南北朝
隋代
唐代
形式
诗
词
曲
文言文
类型
春节
寒食
写人
初中古诗
高中古诗
写风
作者列表
您正在进行搜索
立即搜索
送灵澈上人
刘长卿 〔唐代〕
苍苍竹林寺,杳杳钟声晚。荷笠带斜阳,青山独归远。(斜阳 一作:夕阳)
听弹琴
刘长卿 〔唐代〕
泠泠七弦上,静听松风寒。(七弦 一作:七丝)古调虽自爱,今人多不弹。
送方外上人 / 送上人
刘长卿 〔唐代〕
孤云将野鹤,岂向人间住。莫买沃洲山,时人已知处。
寻南溪常山道人隐居 / 寻南溪常道士
刘长卿 〔唐代〕
一路经行处,莓苔见履痕。白云依静渚,春草闭闲门。过雨看松色,随山到水源。溪花与禅意,相对亦忘言。
新年作
刘长卿 〔唐代〕
乡心新岁切,天畔独潸然。老至居人下,春归在客先。岭猿同旦暮,江柳共风烟。已似长沙傅,从今又几年。
秋日登吴公台上寺远眺
刘长卿 〔唐代〕
古台摇落后,秋日望乡心。(秋日 一作:秋入)野寺来人少,云峰隔水深。夕阳依旧垒,寒磬满空林。惆怅南朝事,长江独至今。
送李中丞之襄州 / 送李中丞归汉阳别业
刘长卿 〔唐代〕
流落征南将,曾驱十万师。罢归无旧业,老去恋明时。独立三边静,轻生一剑知。茫茫江汉上,日暮欲何之。
饯别王十一南游
刘长卿 〔唐代〕
望君烟水阔,挥手泪沾巾。飞鸟没何处,青山空向人。长江一帆远,落日五湖春。谁见汀洲上,相思愁白蘋。
江州重别薛六柳八二员外
刘长卿 〔唐代〕
生涯岂料承优诏,世事空知学醉歌。江上月明胡雁过,淮南木落楚山多。寄身且喜沧洲近,顾影无如白发何。今日龙钟人共弃,愧君犹遣慎风波。(弃 一作:老)
长沙过贾谊宅
刘长卿 〔唐代〕
三年谪宦此栖迟,万古惟留楚客悲。秋草独寻人去后,寒林空见日斜时。汉文有道恩犹薄,湘水无情吊岂知?寂寂江山摇落处,怜君何事到天涯!
自夏口至鹦鹉洲夕望岳阳寄源中丞
刘长卿 〔唐代〕
汀洲无浪复无烟,楚客相思益渺然。汉口夕阳斜渡鸟,洞庭秋水远连天。孤城背岭寒吹角,独树临江夜泊船。(独树 一作:独戍)贾谊上书忧汉室,长沙谪去古今怜。
逢雪宿芙蓉山主人
刘长卿 〔唐代〕
日暮苍山远,天寒白屋贫。柴门闻犬吠,风雪夜归人。
春草宫怀古
刘长卿 〔唐代〕
君王不可见,芳草旧宫春。犹带罗裙色,青青向楚人。
杂咏八首上礼部李侍郎·晚桃
刘长卿 〔唐代〕
四月深涧底,桃花方欲然。宁知地势下,遂使春风偏。此意颇堪惜,无言谁为传。过时君未赏,空媚幽林前。
别严士元
刘长卿 〔唐代〕
春风倚棹阖闾城,水国春寒阴复晴。细雨湿衣看不见,闲花落地听无声。日斜江上孤帆影,草绿湖南万里情。东道若逢相识问,青袍今已误儒生。
类型
春节
寒食
写人
初中古诗
高中古诗
写风
菊花
夏天
老师
写马
爱情
高中文言
春天
抒情
清明
秋天
古诗三百
离别
山水
写雨
田园
地名
悼亡
励志
小学古诗
思乡
端午
小学文言
古文观止
闺怨
诗经
柳树
咏物
爱国
楚辞
惜时
七夕
宋词精选
哲理
乐府
思念
战争
婉约
忧民
怀古
写鸟
宋词三百
初中文言
读书
古诗十九
中秋
送别
友情
写花
月亮
母亲
荷花
写水
梅花
冬天
豪放
唐诗三百
民谣
重阳
儿童
写雪
节日
元宵
边塞
长江
黄河
写景
写山
作者
冯道
胡世将
韦安石
钱继章
王暕
朱孟德
韩缜
吴大有
曾棨
方干
文及翁
潘希白
曾允元
潘大临
卢纶
鱼玄机
苏辙
李华
赵匡胤
戴圣
韦承庆
钱嶫
司马相如
苏麟
谭嗣同
李颀
朱敦儒
独孤及
谢枋得
杜安世
更多
朝代
先秦
两汉
魏晋
南北朝
隋代
唐代
五代
宋代
金朝
元代
明代
清代
形式
诗
词
曲
文言文